بیا و بمان ۱۸

ورق می زنم روزهای نبودنت را... 

و هرچه پیش میروم نمی رسم به انتهایش ...

گرچه 

 نمیدانم پایان انتظارم چیست!

این ورق زدن هایم تکرار همیشه نبودنت است یا مژدگانی می خواهد برای آمدنت!!.... 

سیاهش کرده ام به امید آنکه روزگارم سفید حضور تو باشد. 

ساعتهای خالی از حضور تو  

هر روز پر رنگتر میکند خلا نبودنت را!!! 

 تنها چاره انتظار است! تا تقدیر تو چه باشد!!!!