دستهایم پر مروارید است
به افق خیره شدم
پنجره تاریک است
قاب خالی تو پیشم
آرزویم کوتاست
من تو را می خواهم
من به رود هم گفتم
از تو چیزی را خواست که به اندوه دلم پیوسته است
و اگر روزی از روز زمان تو دهی خواسته اش
دل من رنگ صدف می شود
.........
و افق تا ابد تیرگی از خود بازد
قشنگ نوشتی .
من آپم تشریف بیارید.
با اجازت لینکت کردم
مطالب خوبی بود
اگر از عکس استفاده بشود خیلی بهتر می شود
موفق باشید
خیلی قشنگ بود
اون مرواریدا مال منه دیگه؟!!!!!